Γενού μοι Πανάμωμε...

Θεοτοκίον.

Γενοῦ μοι Πανάμωμε, καὶ προστασία καὶ καταφύγιον, τῆς δεινῆς ἐπηρείας τοῦ ἀλλοτρίου με ἀπαλλάττουσα· σοὶ γὰρ προσπίπτω καὶ πόθῳ κραυγάζω σοι· χαῖρε Παρθένε Ἁγνή, ἁμαρτωλῶν προσφυγή.